Atatürk’e büyük özlem duyuyorum. Onun görmediğim bir resmini keşfetmek büyük bir mutluluk veriyor, o ifadesine duruşuna uzun uzun bakmaktan kendimi alamıyorum. Onun hakkında duyulmamış ama sahici ve derinlikli bir anekdota rastlama ümidi ile bir gezintiye çıktığım da oluyor internette, ulusal bir anma günüyle tetiklenen zamanlarda.
Giderek daha çok insan, hatta daha da isteyerek onun resimlerini, sözlerini paylaşıyor, sanki ulus onu daha fazla özlüyor, ama o bu şekilde anılmayı ister miydi acaba? Daha fazlasını söylemeyi gerektiriyor onun izinden gitmek. Daha fazlasını yapmayı gerektiriyor onun askeri olmak.
Nasıl mı mesela? Bunun net bir yanıtı yok. Ben daha iyi yaptığımı iddia etmiyorum. İnsanlara harekete geçmeleri için yazdıklarımla, anlattıklarımla ilham olmaya çalışmak bir derece buna hizmet ediyordur umarım. Onun dışında gençlerle buluşmak, onların sorularına yanıt vermek bir başkası. Kitap okumaya teşvik etmek bir diğeri. İşini layıkıyla yapmaya gayret etmek de öyle.
Ama yeter mi? Yetmiyor sanki. Sivil Toplum örgütleri aracılığıyla birlik olmak, daha büyük bir amaca katkı sunmak gerek.
Milli günleri kutlamak ulus bilincine katkı sunuyorsa, bize güç veriyorsa iyi; ama lafta kalıyorsa, yanıltıcı bir rahatlama hissi veriyorsa… Bireyler bunu yapıyorlar, coşkularını, paylaşmak için, ama kurumlardan beklentim biraz farklı.
Şişecam Cumhuriyet, Atatürk temalı güzel filmler üretiyor, İş Bankası gibi bir gelenekten bu beklenir, Türkiye’nin yüz akı bir kurum. Ama bu kampanyaların etkisi ne mesela? Son günlerde dönen #HepBizimle filminden bahsediyorum.
Ben de alışkanlık haline getirdim, böyle günlerde bu soruyu kendime ve umuma tekrarlıyorum: Tüm Cumhuriyet, Atatürk temalı reklam filmleri çeken, yayınlayan kurumların bu iş için toplam (prodüksiyon-yayın) bütçesi ne kadar, acaba bu bütçe ile Cumhuriyet değerlerini yaşatmak için (örneğin Sivil Toplum çalışmalarına destek mahiyetinde) neler yapılabilirdi?
Heyecanda, coşkuda birsek, artık değer yaratmayı, etkiyi konuşalım.
Not: Fotoğraf bu sabahtan, Ata’mızı veli ve öğrencilerle birlikte anmanın verdiği huzurla. ☺️
