İnsanın iç yolculuğu hiç bitmiyor. Ayse Bengi Ozcelik Hoca’ya geçtiğimiz haftalarda sıradan hikayemi anlattım. Daha doğrusu o sordu ben anlattım. Ama onun soruları beni farklı yollardan geçmişime götürdü. Öyle olunca ezberlerimin dışına çıktım. Öncesinde şunları anlatırım dediğim şeylere sıra gelmedi belki ama yeni keşifler yaptım. Onun benim sorularıma verdiğim yanıtları toparlaması ve birbirine bağlamasının da epey katkısı oldu tabii. Hem ben güzel bir deneyim yaşadım hem de kişisel belge niteliğinde bir kayıt çıktı ortaya, çocuklarım hatta onların çocukları için.
Kalıcılık konusunda daha şanslı zamanlar yaşıyoruz doğrusu, biz iki kuşak öncesi büyüklerimiz hakkında pek az şey bilirken şimdi bolca ayak izi bırakıyoruz. Tabii bu kadar bilgi-belge bolluğunda o ilgi sürer mi, onlar büyük büyük dedelerini merak ederler mi bilmiyorum. Belki kendileri hakkında da kodlar yakalarlar bizim yaşantılarımızdan. Neyse kendileri bilirler, bizden yazması, söylemesi… 😊
Hafta sonu yürüyüşünüze (veya iç yolculuğunuza) eşlik etmek dileğiyle.
Not: Bu arada Poddy’i biliyor muydunuz, bir göz atmanızı öneririm. Podcast ile sosyal medya evlenmiş, çocukları olmuş 😄 https://poddy.co/
