Kafkaslar Karadeniz ve Hazar Denizi arasında kalan bölgeye deniyor. Güney’inde üç egemen devlet var, Gürcistan, Azerbaycan ve Ermenistan. Malesef bu bölge de, Kuzeyi Rusya içindeki bölge de huzur bulmadı. Rusya ve Gürcistan arasında uluslararası düzeyde tanınmayan tartışmalı (işgal altında) bir bölge var. Azerbaycan ile Ermenistan arasındaki sorunlar malum. Bizim de Ermenistan ile aramızdaki sorunlar da yüzyılı aşıyor.
Ancak bir güzel haber var; bu hafta Yerevan-İstanbul arası karşılıklı uçuşlar başlıyormuş. İki komşu ülkenin birbirleriyle sorunları ne olursa olsun kapıyı kapatmaması gerektiğine inanıyorum. Komşu komşunun külüne muhtaçtır bence üzerinde düşünülmesi gereken bir söz.
Bu paylaştığım videoyu yıllar önce görmüştüm. Her seyrettiğimde gülüyorum. Sırasıyla Gürcü, Azeri ve Ermeni taklitlerinde kendimizden birşeyler bulmak hiç de zor değil. Kültürümüz beraber yoğrulmuş, bir şehrin komşu mahalleleri gibiyiz.
Bugünlerde iki sevdiğim ve yaşadığım ülke arasında da sıcak günler yaşanıyor, Rusya-Ukrayna sınırında. Ne uğruna, hala bu devirde, sanal sınırların kalktığı tek bir evrenden bahsettiğimiz, paranın bile milliyetinin yavaş yavaş ortadan kalktığı bir dönemde neyi paylaşamıyoruz? Umuyorum bu manevralar bir sulh arayışıdır, gerginliği tırmandırarak sona erdirmek için bir fırsat olarak görülüyordur, taraflar arasında. Herkes farkında ki Rusya soğuk savaş sonrası örselenen gururunu onarma ve geri kazanma fırsatı kolluyor. Bunu anlamamazlıktan gelmek, hala burnunu sürtmeye çalışmak kime fayda sağlayacak? Bunca silaha harcanan para, dünyaya nasıl refah getirecek?
Son sözü büyük önderimize bırakalım “Yurtta sulh, cihanda sulh”