Topluluk yönetimi konusunda markalara danışmanlık veren FeverBee, üyelerin motivasyonlarını haritalamış. İlham aldıkları kaynak ise Richard Ryan ve Edward Deci’nin 2000 yılında yayınladıkları Öz Belirlenim (Self Determination) Kuramı .
Topluluk bağlamında üyelerin şu noktaları değerlendiklerini (veya topluluğu tarttıklarını) düşünüyorlar:
💭 Bir sorunu kendi başına çözmek için kendinden emin olmak
💭 Bir şeylerin ters gidebileceği korkusunu azaltmak.
💭 Özel bir grubun parçası olmak/dışlanmamak.
💭 Benzersiz bir etkiye sahip olmak/göz ardı edilmemek.
💭 Saygı duyulmak ve takdir edilmek
Topluluğu iyi yönetmenin, üye memnuniyetini arttırmanın, bağlılığı arttırmanın yolu her aşamada üyeyi yetkin, özerk ve birbiriyle ilişkili hissettirmekten geçiyor.
Hep tekrarladığım gibi bunlar Daniel Pink’in özerklik, amaç, ustalık (autonomy, purpose, mastery) veya podcastime konuk ettiğim Vega Factor’den Rich Dec’in söylediği gibi oyun, amaç ve potansiyel (play, purpose, potential) gibi içsel motivasyon kaynakları. Dünkü konuştuğumuz konu, çocuk yetiştirmek de bununla ilgili, çalışanların işverenleriyle ilişkileri de. Dışsal motivasyonlar başta etkili gibi görünüyor ama etkisini çabuk yitiriyor.
Açıkçası benim de topluluk konusunda motivasyonlarım “birlikte gelişebileceğimize inancım”, “topluluktaki insanlarla ilişki kurmaktan keyif almam” ve “birilerine yardım etmekten duyduğum haz”.
