Multitasking’i vallahi marifet saymıyorum, ama örneğin internet tarayıcısında unutmayayım, atlamayayım diye yapacağım işlerle alakalı 8-10 tane sekmeyi açık bırakıyordum. Kazara kapandığında kapatılan sekmeleri yeniden aç, menüde en favori komutum(du). Pür Dikkat kitabında diyor ki “her daim multitasking yapanlar konuyla alakasız şeyleri ayırt edemiyorlar. Kronik dikkat dağınıklığından muzdarip kişiler alakasız şeyleri bir nevi vantuzluyorlar”.
Benim sekmelerin gediklileri arasında örneğin whatsapp web, Linkedin var(dı). Kitabın önerisi; bunlara bakma saatinizi belirleyin, ondan önce girmeyin. Ona ihtiyaç duymaya başladığınız andan belirlediğiniz saate kadar geçen süre sizin egzersiziniz olacak.
İş gereği internet ihtiyacı çoksa daha fazla internet aralığı belirleyin. İşinize devam etmek için internete girmeniz gerekirse, buna direnin, araya başka bir iş alın veya dinlenin. O da olmazsa internet bloğunu öne çekin, yeter ki arzu ile arzuyu yerine getirme-internete girme (ödül) arasına bir boşluk koyun.
Sadece işteki değil evdeki internet kullanımına da sınırlama getirmelisiniz. Bir kuyrukta beklerken bile bu arzuya direnmek inanılmaz kıymetli.
Demek ki neymiş; “direnen derviş verimini alır”mış 😊
Pür Dikkat kitabının güzel bir özeti de burada var: http://kedifesto.com/purdikkat-bir-hayat
