Timur Selçuk aynı çağda yaşama şansına eriştiğimiz aydınlardan biriydi. Üstadı ODTÜ Mimarlık amfisinde dinlemiştim, 30 yıl oluyor herhalde. Her zaman doğduğu topraklarla evrensel değerleri sanatında buluşturmadaki başarısına hayrandım. İtiraf edeyim gençliğimde teatralliği abartılı gelirdi ama şimdi bana eşsiz geliyor.
Haberin ardından youtube’da bir seyre çıktım. Geçtiğimiz Mayıs ayında yayınlanan bir röportajına rastladım.
Üstad bir solukta, bence hiçbir eksiği fazlası olmadan zorluklarla (hayatla) baş etmenin özünü vermiş. Ben aşağıya yazdım ama siz üstadın kendi sesinden de dinleyin.
“Sıkıntılar süresince, unuttuğumuz kendi özümüze, doğanın ya da yaradana inanıyorsanız, yaradan aracılığı ile doğanın, bize verdiği artılar var: Cesaret onlardan biri, sevgi onlardan biri, mücadele onlardan biri, üretmek onlardan biri, öğrenmek onlardan biri, paylaşmak onlardan biri. Böyle baktığınız zaman bu doğrultuda kendinizi yetiştirirsiniz, aileniz de zaten size böyle ışık yakar, o doğrultuda nerede bulunmanız gerektiğine karar verirsiniz ve ülke, ülkenin sıkınıtları ve değerleri bu doğrultuda zihninizde belirir. Eğer başta anlattıklarım da yüreğinizde varsa, bedeniniz neye izin veriyorsa ve maddi, manevi imkanlarınız nereye kadar size cevap verecekse onları kullanırsınız.”
Buradan da röportajın tamamını izleyebilirsiniz https://www.youtube.com/watch?v=AJ7CafnvGlk&t=543s&ab_channel=Habert%C3%BCrkTV
