Janus Roma’nın başlangıçlar ve geçişler tanrısı, değişim tanrısı da diyebiliriz. Hatta Ocak ayı yeni bir yıla başlangıç olduğu (geçmişe ve geleceğe baktığı) için bir çok dilde adını Janus’tan almış.
İkilik sanat alanında çok işlenir, ama genelde ikili yapıları sorunlu kabul etme eğilimimiz var, iyi/kötü gibi, Dr.Jekyll & Mr.Hide gibi.
Ama mesela sporda öyle değil, çift elini, ayağını kullanan sporcular çok değerlidir. Liderler de günümüzde ayak değiştiren cinste olmalı.
Günümüzde halen bazı şirketlerin veya ülkelerin başındaki şişik egolu karizmatik liderler organizasyonlarını, korku salarak ve kaba bir dil kullanarak yönetiyorlar.
Nasıl oluyor da uzmanlar aklı selim, empati yapan, ermiş insanları övüyorlar ama başarılı olarak bu tür insanlar ön plana çıkıyor.
Bunun iki sebebi var deniyor:
Kendine güveni olan buyurucu insanlara gizli bir hayranlık duyuyoruz çünkü bize güven veriyorlar (duygular bulaşıcıdır!) ve kendilerini başarılı olarak tanıtıyorlar. Hepimiz başarıyla özdeşleşmek istiyoruz.
İkincisi, resmin tamamını görmüyoruz bilişsel psikolojide “survivorship bias” denilen, böyle insanların sesi daha çok duyulduğu ve hikayeleri ön plana çıktığı için bu işin yolunun bu olduğunu düşünüyoruz.
Asıl mesele otorite, duygu, iş bilgisi ve aksiyon arasında bir denge kurabilmek. Çoğu lider bu yollardan sadece birine güveniyor çünkü geçmişte işine yaradığını düşünüyor, ama artık zaman değişti!
Bu alıntıyı Birkinshaw ve Ridderstrale’in Fast Forward adlı kitabından yaptım. Benden bu kitap hakkında ileride daha çok duyacağınızı söyleyebilirim
