Mühendislerle çok çalıştım ama bu kadar mühendisi bir arada görmemişimdir.
Dün tüm gün Sabancı Üniversitesi Mühendislik ve Doğa Bilimleri Fakültesi ile bir çalıştay yaptık.
Rektör Hoca’nın ve Dekan Hoca’nın eşliğinde Bilgisayar, Elektronik, Endüstri, Malzeme Bilimi ve Nano, Mekatronik, Moleküler Biyoloji, Genetik ve Bio Mühendislikleri ve Veri Analitiği programlarından yaklaşık 80 akademisyenle, mevcut programlardan, gelecek planlarından ve tabii yapay zekanın eğitimi nasıl etkilediğinden konuştuk.
Aynı anda, farklı temalara ayrılmış 12 masada önce fırsatlar, riskler, belirsizlikler üstüne bireysel çalıştılar, ardından birlikte değerlendirip, konuları önceliklendirdiler. Bunları yaparken sadece soğuk ve katı verilerden değil, duygulardan da bahsettik. Çünkü veri ancak duygularla işlendiğinde davranışlara dönüyor. Duygular bize iç görülere götürüyor, oradan da doğru sorularla çözümlere kapı açabiliyoruz.
Tüm bunları yaparken hazırlık aşamasında faydalandığım yapay zekayı artık toplantı esnasında da kullanıyorum. Öğle yemeği arasını kendim için biraz hızlı tutarak, günün ilk yarısında elde ettiğimiz bulguları yapay zekaya vererek günün ikinci yarısında bize ışık tutacak ve bizi hızlandıracak çıktılar alabiliyorum. Akşamüstü her masa projelerini “görücüye” çıkardığında bütün bu çalışma daha fazla anlam kazanıyor. Topluca değerlendirdiğimizde az önce pişen fikirler baharatlanıyor.
Gün biterken bir kez daha doğru koşullarda, bir araya gelen ekiplerin nasıl üretken olabildiklerini ve günlük koşuşturmada farkına varamadıkları konularda nasıl aydınlanma yaşadıklarını görmek yorgunluğa değiyor (dünkü adım sayacım 14,934’ü gösteriyordu 😁)
Ama haklarını teslim etmeliyim Sabancı Üniversitesi hocaları ne kadar iyi akademisyen olduklarını yönergeleri izleme ve çalışma konusunda da (bir nevi öğrencilikleriyle de) göstermiş oldular. Hepsine tekrar tekrar teşekkür ederim.
Tabii asıl iş şimdi başlıyor; sonbaharda bu konuşulanların, atılan adımların bir değerlendirmesini birlikte yapmak Dekan Hoca’nın belirttiği gibi çok iyi olacak.
