“Büyükannenin elleri” Marsilya menşeili örgü işi satmanın yanısıra nesilleri bir araya getiren bir start up. Fransız büyükanneler sipariş üzerine örgü işleri yapıp emekli maaşlarına katkı sağlayabiliyorlar.
Sistem şöyle çalışıyor; bir müşteri sipariş verdiğinde şirket büyükannelerden birine işi paslıyor. Adresine yünler, örgü numunesi ve modeli gönderiliyor. 28 güne kadar üretilen örgü şirkete, kontrolden sonra müşteriye iletiliyor.
Bu haliyle hem kitlesel, hem hızlı üretime ters bir iş modeli ama kesinlikle bu değerleri benimseyen kişiler için cazip bir önerme. Gençlerle yaşlılar arasında bir duygu köprüsü kurması da ayrı bir hoşluk.
Peki bu model bize nasıl ilham verebilir? Evet Trendyol’da gördüm, afet bölgesinden satıcılar bir araya getirilmiş, ama örneğin Adidas veya herhangi bir marketteki ürünü satıyorlar. Oradaki kar payı ne kadar olabilir ki, asıl bakmamız gereken ortaya bir değer çıkarmak olmalı.
Örneğin o bölgelerin kendine has tükenmekte olan zanaatını seçilecek kişilere öğretmek ve onu modern anlayışla markalamak ve satmak (örneğin yüksek miktarlı kurumsal hediyeler gibi). Hem bölgenin kültürü yaşatılır hem de daha fazla gelir bırakır hem de yine ülkenin geri kalanıyla bir gönül köprüsü kurar. Yok mu buna akıl yoracak sivil toplum kuruluşları, meslek/zanaat/kültür dernekleri, sosyal girişimciler?
Haberin kaynağı: Trendwatching
