Bu “normale dönüş” veya “yeni normal” laflarını her duyduğumda Bülent Ortaçgil’in hal-i pürmelalimizi anlatan o muazzam taşlaması “Normal” çalınıyor kafamın içinde.
1998’de çıkan Light albümünde yer verdiği bu şarkı öyle güncel ki! Çok isterseniz Susurluk’u, kamyonu 17-25 Aralık’la falan değiştirin, yeniler de eklendi tabii YKS, KPSS, vs…
Ben maalesef böyle bir “normal”e döneceğimizi düşünüyorum, bunu normal kabul ediyorsak. Bu anormalse herkesin elinden geleni ortaya koyması gerekiyor. Herkes derken, muhafazakar bir toplum olduğumuz için toplumun büyük bir kesimi üzerine alınmayacak zaten. Sözüm sermaye sahiplerine, şirketlere yön veren yöneticilere, kanaat önderlerine… Evrensel değerlerin, vicdanımızın, bilimin rehberliğinde işlerimize, paydaşlarımızla ilişkilerimize yeniden bakmalıyız. Corona bir “kırmızı bayrak”!
Bu güzel şarkıyı dinletmemek olmaz. Önce “Light” albümünden Ortaçgil’in yorumuyla:
ardından da “Bülent Ortaçgil Tribute” albümünden Bulutsuzluk Özlemi’nin (a la Santana) yorumu (ayıptır söylemesi bu Latin Rock hali benim favorim)
