Pazarlamanın mucidi Amerikalılar, her konuyu bir güzel sınıflandırıp, isimlendirmekte ustadırlar. Bunu küçümsemek için söylemiyorum sonuçta fikirlerin dolaşımını ve anlaşılmasını kolaylaştırıyor.
Daniel Pink’in popülerlik kazandırdığı Kavramsal Çağ (Conceptual Age) tanımı ve onun gerektirdiği temel duyular (bir anlamda yetkinlikler); tasarım, hikaye, senfoni, empati, oyun ve anlam artık daha çok konuşuluyor. Bilgi Çağı’nın yönetim şekli, meritokrasi yani liyakat, bilginin en kıymetli, bilenin en imtiyazlı olduğu dönem bizde hala büyük bir özlemle talep edilse de, dünya bu aşamayı da geçti. Microsoft gibi bilgi çağının devleri bile dönüşmeye daha çevik olmaya, bir ürün üzerinde yıllarca çalışıp en iyisini yapmak yerine deneme yanılmayla ilerlemeye alışmaya çalışıyor.
Biz hala Endüstri Çağı’nın yönetim şekli hiyerarşiyi aşmaya çalışıyoruz. bir yandan üretimimizi artttırmaya, fabrikalar yapmaya öykünüyoruz. Bu tabii değerli ve gerekli ama ekonomik faaliyetimize asıl katma değer kazandıracak olan bu kavramsal çağın ürünleri, Selim Bey’in ifadesiyle “Soyut Şeyler” .
Bir post’a ancak bu kadar fikir sığıyor, üstüne kitap yazılır halbuki. Ben de artık biraz hız versem diyorum kitap yazma işine 🙄😁
Resim için kaynak https://integraldev.org/ages/
